Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła<br><br>Ja, Jan, ujrzałem na prawej dłoni Zasiadającego na tronie księgę zapisaną wewnątrz i na odwrocie opieczętowaną siedmiu pieczęciami.<br><br>I ujrzałem potężnego anioła, obwieszczającego głosem donośnym: «Kto godzien jest otworzyć księgę i złamać jej pieczęcie?» A nie mógł nikt – na niebie ani na ziemi, ani pod ziemią – otworzyć księgi ani na nią patrzeć. A ja bardzo płakałem, że nie znalazł się nikt godny, by księgę otworzyć ani na nią patrzeć.<br><br>I mówi do mnie jeden ze Starców: «Przestań płakać! Oto zwyciężył Lew z pokolenia Judy, Odrośl Dawida, tak że otworzy księgę i siedem jej pieczęci».<br><br>I ujrzałem między tronem z czterema Istotami żyjącymi a kręgiem Starców stojącego Baranka, jakby zabitego, a miał siedem rogów i siedmioro oczu, którymi jest siedem Duchów Boga wysłanych na całą ziemię. On poszedł i z prawicy Zasiadającego na tronie wziął księgę. A kiedy wziął księgę, cztery Istoty żyjące i dwudziestu czterech Starców upadło przed Barankiem, każdy mając harfę i złote czasze pełne kadzideł, którymi są modlitwy świętych. I taką nową pieśń śpiewają: «Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć, bo zostałeś zabity i krwią Twoją nabyłeś dla Boga ludzi z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu, i uczyniłeś ich Bogu naszemu królestwem i kapłanami, a będą królować na ziemi».

Tyś nas uczynił kapłanami Boga <br>Albo: Alleluja<br><br>Śpiewajcie Panu pieśń nową, * <br>głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych. <br>Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą, * <br>a synowie Syjonu radują swym Królem.<br><br>Tyś nas uczynił kapłanami Boga <br>Albo: Alleluja<br><br>Niech imię Jego czczą tańcem, * <br>niech grają Mu na bębnie i cytrze. <br>Bo Pan swój lud miłuje, * <br>pokornych wieńczy zwycięstwem.<br><br>Tyś nas uczynił kapłanami Boga <br>Albo: Alleluja<br><br>Niech święci cieszą się w chwale, * <br>niech się weselą przy uczcie niebieskiej. <br>Chwała Boża niech będzie w ich ustach; * <br>to jest chwałą wszystkich Jego świętych.<br><br>Tyś nas uczynił kapłanami Boga <br>Albo: Alleluja

Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych, <br>lecz słuchajcie głosu Pańskiego.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza<br><br>Gdy Jezus był już blisko Jerozolimy, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: «O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi! Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami.<br><br>Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą, a nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia».

Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła<br><br>Ja, Jan, znów usłyszałem głos z nieba, jak zwracał się do mnie w słowach: «Idź, weź księgę otwartą w ręce anioła stojącego na morzu i na ziemi!»<br><br>Poszedłem więc do anioła, mówiąc mu, by dał mi książeczkę. I rzecze mi: «Weź i połknij ją, a napełni wnętrzności twe goryczą, lecz w ustach twych będzie słodka jak miód». I wziąłem książeczkę z ręki anioła, i połknąłem ją, a w ustach moich stała się słodka jak miód, gdy zaś ją spożyłem, goryczą napełniły się moje wnętrzności.<br><br>I mówią mi: «Trzeba ci znów prorokować o ludach, narodach, językach i o wielu królach».

Nad miód są słodsze Twoje przykazania<br><br>Więcej się cieszę z drogi wskazanej <br>przez Twe napomnienia * <br>niż z wszelkiego bogactwa. <br>Bo Twe napomnienia są moją rozkoszą, * <br>moimi doradcami Twoje ustawy.<br><br>Nad miód są słodsze Twoje przykazania<br><br>Prawo ust Twoich jest dla mnie lepsze * <br>niż tysiące sztuk złota i srebra. <br>Jak słodka jest Twoja mowa dla mego podniebienia, * <br>ponad miód słodsza dla ust moich.<br><br>Nad miód są słodsze Twoje przykazania<br><br>Napomnienia Twoje są moim dziedzictwem na wieki, * <br>bo są radością mojego serca. <br>Zaczerpnę powietrza otwartymi ustami, * <br>bo pragnę Twoich przykazań.<br><br>Nad miód są słodsze Twoje przykazania

Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Moje owce słuchają mego głosu, <br>Ja znam je, a one idą za Mną.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza<br><br>Jezus wszedł do świątyni i zaczął wyrzucać sprzedających w niej. Mówił do nich: «Napisane jest: „Mój dom będzie domem modlitwy”, a wy uczyniliście go jaskinią zbójców».<br><br>I nauczał codziennie w świątyni. Lecz arcykapłani i uczeni w Piśmie oraz przywódcy ludu czyhali na Jego życie. Tylko nie wiedzieli, co by mogli uczynić, cały lud bowiem słuchał Go z zapartym tchem.

Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła<br><br>Mnie, Janowi, powiedziano: «Oto dwaj moi Świadkowie; oni są dwoma drzewami oliwnymi i dwoma świecznikami, co stoją przed Panem ziemi. A jeśli ktoś chce ich skrzywdzić, ogień wychodzi z ich ust i pożera ich wrogów. Jeśliby zechciał ktokolwiek ich skrzywdzić, w ten sposób musi zginąć. Mają oni władzę zamknąć niebo, by deszcz nie zraszał dni ich prorokowania, i mają władzę nad wodami, by w krew je przemienić, i wszelką plagą uderzyć w ziemię, ilekroć zechcą.<br><br>A gdy dopełnią swojego świadectwa, Bestia, która wychodzi z Czeluści, wyda im wojnę, zwycięży ich i zabije. A zwłoki ich leżeć będą na placu wielkiego miasta, które duchowo zwie się: Sodoma i Egipt, gdzie także ukrzyżowano ich Pana. I wielu spośród ludów, szczepów, języków i narodów przez trzy i pół dnia ogląda ich zwłoki; a zwłok ich nie zezwalają złożyć do grobu. Z ich powodu mieszkańcy ziemi cieszą się i radują; i dary sobie nawzajem będą przesyłali, bo ci dwaj prorocy mieszkańcom ziemi zadali katusze.<br><br>A po trzech i pół dnia duch życia z Boga w nich wstąpił, i stanęli na nogi. A wielki strach padł na tych, co ich oglądali. Posłyszeli oni donośny głos z nieba do nich mówiący: „Wstąpcie tutaj!” I w obłoku wstąpili do nieba, a ich wrogowie zobaczyli ich».

Błogosławiony Pan, Opoka moja<br><br>Błogosławiony Pan, Opoka moja, † <br>On moje ręce zaprawia do walki, * <br>moje palce do bitwy. <br>On mocą i warownią moją, osłoną moją i moim wybawcą, * <br>moją tarczą i schronieniem, On, który mi poddaje ludy.<br><br>Błogosławiony Pan, Opoka moja<br><br>Boże, będę Ci śpiewał pieśń nową, * <br>grać Ci będę na harfie o dziesięciu strunach. <br>Ty królom dajesz zwycięstwo, * <br>Ty wyzwoliłeś Dawida, swego sługę.<br><br>Błogosławiony Pan, Opoka moja

Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, śmierć zwyciężył, <br>a na życie rzucił światło przez Ewangelię.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza<br><br>Podeszło do Jezusa kilku saduceuszów, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli Go w ten sposób: «Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: „Jeśli umrze czyjś brat, który miał żonę, a był bezdzietny, niech jego brat pojmie ją za żonę i niech wzbudzi potomstwo swemu bratu”. Otóż było siedmiu braci. Pierwszy pojął żonę i zmarł bezdzietnie. Pojął ją drugi, a potem trzeci, i tak wszyscy pomarli, nie zostawiwszy dzieci. W końcu umarła ta kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc którego z nich będzie żoną? Wszyscy siedmiu bowiem mieli ją za żonę».<br><br>Jezus im odpowiedział: «Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą. Lecz ci, którzy uznani zostaną za godnych udziału w świecie przyszłym i w powstaniu z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić. Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i są dziećmi Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania.<br><br>A że umarli zmartwychwstają, to i Mojżesz zaznaczył tam, gdzie jest mowa o krzewie, gdy Pana nazywa „Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba”. Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla Niego żyją».<br><br>Na to rzekli niektórzy z uczonych w Piśmie: «Nauczycielu, dobrze powiedziałeś». I już o nic nie śmieli Go pytać.

Czytanie z Księgi proroka Daniela<br><br>Patrzyłem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.

Pan Bóg króluje, pełen majestatu<br><br>Pan króluje, oblókł się w majestat, * <br>Pan wdział potęgę i nią się przepasał. <br>Tak świat utwierdził, * <br>że się nie zachwieje.<br><br>Pan Bóg króluje, pełen majestatu<br><br>Twój tron niewzruszony na wieki, * <br>istniejesz od wieków, Boże. <br>Świadectwa Twoje bardzo godne są wiary; † <br>Twojemu domowi świętość przystoi * <br>po wszystkie dni, o Panie.<br><br>Pan Bóg króluje, pełen majestatu

Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła<br><br>Jezus Chrystus jest Świadkiem Wiernym, Pierworodnym wśród umarłych i Władcą królów ziemi.<br><br>Temu, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów, i uczynił nas królestwem – kapłanami dla Boga i Ojca swojego, Jemu chwała i moc na wieki wieków! Amen.<br><br>Oto nadchodzi z obłokami i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili. I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi. Tak: Amen.<br><br>Ja jestem Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, Który jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmogący.

Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie. <br>Błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja

Słowa Ewangelii według Świętego Jana<br><br>Piłat powiedział do Jezusa: «Czy Ty jesteś Królem żydowskim?»<br><br>Jezus odpowiedział: «Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?»<br><br>Piłat odparł: «Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Co uczyniłeś?»<br><br>Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd».<br><br>Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś królem?»<br><br>Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu».

Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła<br><br>Ja, Jan, ujrzałem: A oto Baranek stojący na górze Syjon, a z Nim sto czterdzieści cztery tysiące, mające imię Jego i imię Jego Ojca wypisane na czołach. I usłyszałem głos z nieba, jakby głos mnogich wód i jakby głos wielkiego gromu. A głos, który usłyszałem, brzmiał tak, jak gdyby harfiarze uderzali w swe harfy.<br><br>I śpiewają jakby pieśń nową przed tronem i przed czterema Istotami żyjącymi, i przed Starcami: a nikt tej pieśni nie mógł się nauczyć prócz stu czterdziestu czterech tysięcy – wykupionych z ziemi.<br><br>Ci Barankowi towarzyszą, dokądkolwiek idzie; ci spośród ludzi zostali wykupieni na pierwociny dla Boga i dla Baranka, a w ustach ich kłamstwa nie znaleziono: są bez zarzutu.

Oto lud wierny, szukający Boga<br><br>Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, *<br>świat cały i jego mieszkańcy.<br>Albowiem On go na morzach osadził *<br>i utwierdził ponad rzekami.<br><br>Oto lud wierny, szukający Boga<br><br>Kto wstąpi na górę Pana, *<br>kto stanie w Jego świętym miejscu?<br>Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, *<br>którego dusza nie lgnęła do marności.<br><br>Oto lud wierny, szukający Boga<br><br>On otrzyma błogosławieństwo od Pana *<br>i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.<br>Oto pokolenie tych, którzy Go szukają, *<br>którzy szukają oblicza Boga Jakuba.<br><br>Oto lud wierny, szukający Boga

Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Czuwajcie i bądźcie gotowi,<br>bo o godzinie, której się nie domyślacie,<br>Syn Człowieczy przyjdzie.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza<br><br>Gdy Jezus podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. Zobaczył też, jak pewna uboga wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki, i rzekł: «Prawdziwie, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę Bogu z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie».

Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła<br><br>Ja, Jan, ujrzałem: oto biały obłok – a Siedzący na obłoku, podobny do Syna Człowieczego, miał złoty wieniec na głowie i w ręku ostry sierp.<br><br>I wyszedł inny anioł ze świątyni, wołając głosem donośnym do Siedzącego na obłoku: «Zapuść Twój sierp i żniwa dokonaj, bo przyszła już pora dokonać żniwa, bo dojrzało żniwo na ziemi!» A Siedzący na obłoku rzucił swój sierp na ziemię i ziemia została zżęta. I wyszedł inny anioł ze świątyni, która jest w niebie, i on miał ostry sierp.<br><br>I wyszedł inny anioł od ołtarza, mający władzę nad ogniem, i donośnie zawołał do trzymającego ostry sierp: «Zapuść Twój ostry sierp i poobcinaj grona winorośli ziemi, bo jagody jej dojrzały!» I rzucił anioł swój sierp na ziemię, i obrał z gron winorośl ziemi, i wrzucił je do tłoczni Bożego gniewu – ogromnej. I wydeptano tłocznię poza miastem, a z tłoczni krew wytrysnęła aż po wędzidła koni na odległość tysiąca i sześciuset stadiów.

Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię<br><br>Głoście wśród ludów, *<br>że Pan jest królem.<br>On świat tak utwierdził, że się nie zachwieje, *<br>będzie sprawiedliwie sądził ludy.<br><br>Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię<br><br>Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, *<br>niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.<br>Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, *<br>niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości.<br><br>Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię<br><br>Przed obliczem Pana, który już się zbliża, *<br>który już się zbliża, by osądzić ziemię.<br>On będzie sądził świat sprawiedliwie, *<br>a ludy według swej prawdy.<br><br>Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię

Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Bądź wierny aż do śmierci,<br>a dam ci wieniec życia.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza<br><br>Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, Jezus powiedział: «Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony».<br><br>Zapytali Go: «Nauczycielu, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy to się dziać zacznie?»<br><br>Jezus odpowiedział: «Strzeżcie się, żeby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: „To ja jestem” oraz „Nadszedł czas”. Nie podążajcie za nimi! I nie trwóżcie się, gdy posłyszycie o wojnach i przewrotach. To najpierw musi się stać, ale nie zaraz nastąpi koniec».<br><br>Wtedy mówił do nich: «Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Wystąpią silne trzęsienia ziemi, a miejscami głód i zaraza; ukażą się straszne zjawiska i wielkie znaki na niebie».

Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła<br><br>Ja, Jan, ujrzałem na niebie znak inny – wielki i godzien podziwu: siedmiu aniołów trzymających siedem plag, tych ostatecznych, bo w nich się dopełnił gniew Boga.<br><br>I ujrzałem jakby morze szklane, pomieszane z ogniem, oraz tych, co zwyciężają Bestię i obraz jej, i liczbę jej imienia, stojących nad morzem szklanym, trzymających harfy Boże. A taką śpiewają pieśń Mojżesza, sługi Bożego, i pieśń Baranka:<br><br>«Dzieła Twoje są wielkie i godne podziwu, Panie, Boże wszechwładny! Sprawiedliwe i wierne są Twoje drogi, o Królu narodów! Któż by się nie bał, o Panie, i nie uczcił Twojego imienia? Bo Ty sam jesteś Święty, bo przyjdą wszystkie narody i padną na twarz przed Tobą, bo ujawniły się słuszne Twoje wyroki».

Dzieła Twe wielkie i godne podziwu<br><br>Śpiewajcie Panu pieśń nową, *<br>albowiem uczynił cuda.<br>Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *<br>i święte ramię Jego.<br><br>Dzieła Twe wielkie i godne podziwu<br><br>Pan okazał swoje zbawienie, *<br>na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość.<br>Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *<br>dla domu Izraela.<br><br>Dzieła Twe wielkie i godne podziwu<br><br>Niech szumi morze i wszystko, co w nim żyje, *<br>krąg ziemi i jego mieszkańcy.<br>Rzeki niech klaszczą w dłonie, *<br>góry niech razem wołają z radości.<br><br>Dzieła Twe wielkie i godne podziwu<br><br>W obliczu Pana, który nadchodzi, *<br>aby osądzić ziemię.<br>On będzie sądził świat sprawiedliwie *<br>i ludy według słuszności.<br><br>Dzieła Twe wielkie i godne podziwu

Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Bądź wierny aż do śmierci,<br>a dam ci wieniec życia.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza<br><br>Jezus powiedział do swoich uczniów:<br><br>«Podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą przed królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa. Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie mógł się oprzeć ani sprzeciwić.<br><br>A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie spadnie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie».